Ronde 10 kwam ik met de zwarten tegenover Sascha Ottenhof te zitten.
Sascha had de vorige ronde met veel kunst- en vliegwerk een zeer slecht staande stelling tegen Marcel Dirks , toch nog in winst omgezet.
De partij verliep volgens bekende lijnen, Sascha dol op de koningsaanval plaatste de loper op b1 maar kreeg toen de stelling geopend werd geen lekker spel. Daar ik zaterdagochtend om 09 uur 2 nieuwe banden voor mijn auto moest kopen , plaatste ik
in de volgende comfortabele stelling een remiseaanbod. :
Zwart heeft net ... a4 gespeeld en meende na e4-ab3: ed5:-Ld5: ab3:-Lb3: een pluspion en prima spel te hebben. Had ik 2 minuten langer naar de stelling gekeken ,
dan had ik zeker voor ..Lf3:( met groot voordeel) i.p.v. ..Lb3: gekozen.
Sascha accepteerde het voorstel vrijwel direct. Een gemiste kans....
De volgende ronde stond HvC - Soerjadi gepland.
Aan het begin van het seizoen had ik me voorgenomen om een v/d grote drie : Berg, Soerjadi of Pellikaan op zijn minst een halfje af te snoepen. Berg was niet gelukt dus werden de pijlen nu op Kresna gericht. Een solide voorbereiding bracht precies op het bord wat ik verwacht had maar door teveel geruil van mijn kant verloor ik het iniatief en moest me beperken tot stug verdedigen. Rond zet 49 stond het zo :
Kresna speelde hier ..f5 en miste het kansrijke Lg5 waarmee hij me vrij makkelijk
in het verplichte pionneneindspel had weg kunnen tikken. Nu stond het na gf5:-Kf5:
nog vrijwel gelijk. Ook qua tijd stond ik er beter voor. Hier kreeg ik echter het waanidee dat Kresna me wel eens in tempodwang zou kunnen krijgen. Daarom besloot ik een pion te offeren en mijn loper via f4 naar c5 om te spelen. Kresna met nog ca 3 minuten op de klok profiteerde direct en wist na Le1 en Lc3:dit lopereindspel met pluspion ,ragfijn naar winst te voeren. Hier was ik behoorlijk kapot van want ik was er zeker van de partij remise te kunnen houden. Gewoon een bittere pil. Deze jongens geven niets cadeau....
Inmiddels was het voorjaar aangebroken en mocht ik een robbertje knokken met Andre Coenen. Andre had een flinke ratingsprong gemaakt door rond de jaarwisseling samen met Sophia Thoma goed te presteren in een Frans toernooi. Met de witten kon ik vooralsnog maar een miniem voordeeltje behalen.Nadat Andre een remiseaanbod geweigerd had , kreeg ik een prettige stelling en gapte een pion. Met voor zwart nog maar 3 minuten op de klok , stond het zo :
.
In deze stelling met wit aan zet maakte ik een dubbele fout.
1) Zwart heeft weinig tijd , dus houdt het gecompiceerd.
2) Een paar zetten geleden had ik deze stelling al op mijn netvlies gehad en gespeeld met de gedachte Te8:-Te8: Td6 en Lg6: . Deze stelling was voor wit zeer kansrijk zeker gelet op de zware tijdnood v/d tegenstander. Maar de 58 jaren gingen tellen en Hans was deze voortzetting gewoon glad vergeten.
Met f3-b4 Le4-Dc5 Df2-Df2: koos ik de verkeerde strategie , ruilde af , ging mee in de tijdnood van zwart en blunderde zomaar een volle toren en de partij weg ?!?!
Beschouw dit als het absolute dieptepunt van mijn seizoen.
Dit rondje van R00 bracht me direct weer terug in de gevarenzone waarin ook John v/d Laar en Sophia Thoma verkeerden.
R0R 011 1R1 R00.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten